Meierijstad

Wonen is een recht, geen verdienmodel. Daarom streven we naar een woonbeleid met meer aandacht voor specifieke doelgroepen. Dat vraagt om een inhaalslag wat betreft de sector sociale huur en koop.

Iedereen zal inmiddels beseffen, dat we in een woningcrisis zijn beland. Aan de ene kant rijzen woningprijzen de pan uit en verdienen particulieren en beleggers grof geld door het opkopen van woningen. Aan de andere kant zijn er steeds meer mensen voor wie het vinden van een betaalbaar huis haast onmogelijk is geworden. Daarom willen wij als SP de komende vier jaar vooral aandacht vragen voor de groep die de boot lijkt te missen. Een inhaalslag dus voor sociale huur- en koopwoningen. En een betere balans in de lasten voor kopers en huurders. Daarom streven we de volgende punten na:

• Elk jaar minimaal vierhonderd betaalbare woningen erbij, zowel in de huur- als koopsector. Waarbij ook gekeken moet worden naar onconventionele plannen als walwoningen, schuurwoningen, kleine huisjes, parkeerplaatswoning en collectieve woonvormen. Om daarvoor voldoende bouwgrond te hebben gaat de gemeente Meierijstad een actieve grondpolitiek voeren en de prijs voor grond in de sociale sector verlagen.
• Initiatieven van ouderen voor collectieve woonvormen als de Viefhof of de Knarrenhof krijgen alle steun. Dat levert zorgvoordeel op en biedt een alternatief voor mensen, die daarmee grote eengezinswoningen vrij maken.
• Regelingen als collectief particulier opdrachtgeverschap worden bevorderd en gesteund.
• Mogelijkheden als woningsplitsing of ombouwen van bedrijfspanden tot wooneenheden moeten worden verruimd en bevorderd.
• Huizen zijn om in te wonen. Kopen = wonen wordt de leus. Woonplicht dus voor kopers.
• Voor projectontwikkelaars en bouwers wordt de norm 30% sociale huur of koop. Zodat ook die sector een inhaalslag gaat maken.
• Sociale huurwoningen die zij aanbieden blijven minimaaal 25 jaar beschikbaar en niet 15 zoals nu overeengekomen.
• In de prestatieafspraken met de woningbouwcorporaties komt een plan voor structurele bevriezing van de huren. En waar mogelijk gaat dat ook gelden voor de vrije sector.
• Een concreet actieplan verkorting wachtlijsten voor sociale huurwoningen.
• Bij de verduurzaming van woningen moet gekozen worden voor een collectieve aanpak. Haalbaar en betaalbaar, ook voor mensen met een smallere beurs. Iedereen moet mee kunnen doen. Nu gaan de meeste subsidies naar mensen die dat best zelf kunnen betalen.

• De gemeente stelt een warmtecamera beschikbaar, waarmee mensen energielekken kunnen opsporen en daarop maatregelen nemen. Mensen die het niet kunnen betalen worden geholpen.
• Over de huisvesting van arbeidsmigranten moeten goede afspraken gemaakt worden. Geen afhankelijkheid van de werkgever. Maximaal vier mensen in een woning. Uitbuiting voorkomen.
• Een verhuurdersvergunning wordt verplicht gesteld.