Meierijstad

Het stond is alle verkiezingsprogramma’s, er is al heel veel over gesproken, diverse moties en amendementen zijn erover ingediend, maar het wil maar niet lukken. Voldoende sociale woningbouw realiseren in Meierijstad. Ondanks mooie woorden in de woonvisie, waarover eerst wel een jaar gepraat moest worden. Ondanks  de gemaakte prestatieafspraken met de corporaties. Ondanks ambities en afspraken. Zoals bij projecten vanaf vier woningen moet een kwart sociale koop of huur zijn.

Tijdens de raad van 25 juni kwam het college met het voorstel dit weer los te laten. En met een soort afkoopregeling flexibiliteit te vergroten, zo was de redenering. Dat voorstel haalde het niet. Dus moet er weer gezocht worden naar een andere manier om de beoogde doelen te halen. En verstrijkt weer de tijd, waarin in plaats van vele mooie woorden al lang gebouwd had kunnen worden. Maar dan zal er iets moeten gebeuren met het grond -beleid. Waarover in de raad van 2 juli werd gesproken. Naar aanleiding van een amendement van de fractie van Lokaal. Wethouder Goijaarts blijft zich verschuilen achter vage bewoordingen over situationeel grondbeleid, waaruit wij niet anders kunnen proeven, dan dat “de markt” zijn werk moet (blijven) doen. Geen echt actieve inzet te verwachten dus vanuit dit college. Zoals dat eerder ook al niet het geval was. Want al in de voormalige gemeente Veghel kwam de SP met het voorstel om semipermanente woningen te bouwen. En leverde concrete ideeën en tekeningen daarvoor aan. In Uden staan ze inmiddels, maar Veghel en Meierijstad laten nog steeds op zich wachten.

(foto: Impressie van de toen gepresenteerde semipermanente woningen)

Ook nadat het gemeente Meierijstad werd zijn wij blijven zoeken naar mogelijkheden. En blijven hameren op de noodzaak te bouwen naar behoefte. Ook toen hebben we concrete plannen naar voren gebracht in de vorm van schuurwoningen dit keer. Betaalbaar wonen in een gebouw met vijf kleine wooneenheden, die gerealiseerd worden in een gebouw, dat de vorm heeft van een schuur. En dus ook bijvoorbeeld uitstekend past in de grote uitbreidingswijk Veghels Buiten, waar boerderijachtige woningen rond een soort van boerenerf het beeld bepalen. Maar ook dit idee is op de plank beland of ligt ergens onder in een diepe la. Net als het geopperde idee om walwoningen te realiseren op plaatsen waar een geluidswal de woonwijk scheidt van de weg. Met de wal als “rug” van het huis en woning met twee lagen ervoor. Geen last van geluid of fijnstof. Op grond die anders volgestort wordt met zand of waar struiken worden neergezet. Kan dus ook anders gebruikt worden. Maar plannen worden minzaam aan gehoord en daar blijft het dan bij.

Foto: SP

(foto: impressie van de schuurwoning met vijf betaalbare wooneenheden.)

Wethouder Compagne doet zijn best, maar of de rest van het college echt mee wil is de vraag. Waarbij grond het sleutelwoord is. Want dat is eerste vereiste. En daar zit het probleem ook. Als het college het aan “de markt” blijft laten – die alleen maar zoveel mogelijk geld wil verdienen en geen boodschap heeft aan sociaal – en niet zelf grond gaat aankopen om sociale woningbouw te (laten) realiseren blijft het bij mooie woorden, uitstel en vertragingstactieken. Het amendement van Lokaal werd aangehouden, maar wij zullen als SP nadrukkelijk gaan vragen om actief grondbeleid inzake sociale bouw.

Want alleen dan komt een hoogst noodzakelijke inhaalslag op dat front in beeld. Anders is er van de mooie verkiezingsbeloften niets waar gemaakt en komen ze ongetwijfeld in dezelfde bewoordingen terug in 2022. Zonder bevredigend resultaat in vijf jaar Meierijstad.

Zie verder:

https://meierijstad.sp.nl/nieuws/2017/09/woningbouwcorporaties-omarmen-plannen-sp