Met verwondering en toenemende verbijstering zag ik tijdens mijn wandelingen wat er gebeurde op de Evertshoeve. Een 'buurtschap' aan het Ham in Veghel. Onderdeel van het prestigieuze project 'Veghels Buiten'. Waarover we al jaren met ronkende reclameboodschappen worden geïnformeerd. Wonen in het groen, met de sfeer van het boerenleven. Mooie plaatjes en vergezichten om mensen te verleiden tot het kopen van een huis hier. Zoals op de Eversthoeve. Fraaie woningen met flinke tuinen en inderdaad 'buiten'. Halverwege de weg naar Erp. Gegroepeerd rond een pleintje waarvan je dan denkt: dat wordt een mooi groen stukje erf met bomen in de geest van de gepresenteerde foto's. Maar nee hoor.
De SP heeft de stellige indruk, dat de grote percelen op Scheifelaar II in Veghel, tot in lengte van jaren gereserveerd blijven voor de rijkere inwoners van deze gemeente. Of mensen van buiten de gemeente, die daar willen komen wonen. Dat constateren we, na het lezen van de antwoorden, die het college van Meierijstad heeft gegeven op de technische vragen die de SP heeft gesteld, over het perspectief van Scheifelaar II.
Een coffeeshop mag er van het college en de raad niet komen in Meierijstad. Maar blijkbaar worden er andere manieren gevonden om toch samen High te worden in onze gemeente. Want middels een raadsinformatiebrief worden we in kennis gesteld van het besluit van het college, om te gaan deelnemen aan het Van Gogh Nationaal Park.
Tijdens de raadsvergadering van 19 september vernamen wij, dat de locatie Scheifelaar II is afgevallen, als mogelijke locatie voor sociale koop/huurwoningen in Veghel. De door de SP ingediende motie kreeg onvoldoende steun. Volgens wethouder Compagne zijn er andere locaties in beeld. Op de vraag van SP raadslid Kees van Limpt, waarom Scheifelaar II was afgevallen, kreeg hij van wethouder Compagne geen antwoord. Dus bleven veel zaken nog steeds onduidelijk. Genoeg reden voor de SP-fractie, om in dat verband de volgende vragen te stellen:
Al meer dan tien jaar liggen grote lappen grond op de Scheifelaar II in Veghel onbebouwd. Terwijl de hele infrastructuur al vanaf het begin aanwezig is. Zoals ook te zien in het filmpje bij het programma “Kan nie waar zijn” van april 2015. Te wachten op mensen met veel geld, die hier een grote villa willen bouwen. Maar dat loopt niet erg vlot. Terwijl Scheifelaar I een paar jaar daarvoor snel vol liep, ging het hier tergend langzaam. Niet alleen vanwege de crisis, maar ook omdat er voor die doelgroep ook op andere plaatsen volop mogelijkheden waren.
Van de 92 geplande villa's zijn er tot nu toe 15 gebouwd. En daarnaast nog 28 patiobungalows. In een deel van dit gebied heeft al herverkaveling plaats gevonden en zijn er 32 goedkopere woningen op kleinere percelen gebouwd. Maar desondanks nog steeds ruimte in overvloed.
Dat was voor de SP reden om tijdens de raadsvergadering van 19 september – samen met de PvdA – een motie in te dienen. Waarin gevraagd werd om te onderzoeken of hier geen sociale huurwoningen gebouwd zouden kunnen worden. Het college had immers in een raadsinformatiebrief zelf aangegeven meer regie te willen gaan voeren en “het aantal dure koopwoningen in projecten te verminderen in combinatie met een toename van het aantal goedkope woningen en midden-huur”, zoals het citaat luidt uit die brief. Wij vroegen dus eigenlijk om dat hier op deze locatie nu eens te gaan doen. En hoopte dat ook andere fracties, die al heel lang roepen dat er op dit gebied iets moet gebeuren, ons daarin zouden steunen. Maar dat viel vies tegen. Alleen de fracties van Hart en Lokaal steunde deze motie. Andere partijen vonden het overbodig of wel sympathiek, maar wezen op het feit, dat het college al locaties in beeld heeft waar mogelijk tijdelijke woningen gerealiseerd kunnen gaan worden.
“Als de nood het hoogst is, is de redding nabij” zegt het spreekwoord. Maar als het gaat over de woningnood geldt dat beslist niet. De uitgelekte plannen van het kabinet om extra geld te reserveren voor sociale woningbouw en de corporaties zijn niets meer dan een doekje voor het bloeden. Notabene geld wat eerder door de huurders zelf is opgebracht. Al jaren op rij moeten de coöperaties de zogenoemde verhuurders heffing betalen aan het Rijk. Vele miljoenen moeten worden afgedragen aan de schatkist.